نوشتن از کسی که تمامی آشنائیم با موسیقی را مدیون او هستم کاری بسیار
دشوار است . هنرمندی به تمام عیار که نشانه های کامل یک انسان هنرمند را
در او می شود یافت . کسی که موسیقی با وحود او معنا پیدا میکند . همه‌ی
لحظات بد و خوب زندگی را با او سپری کردم و با صدایش زندگی کردم .
آوازهایش منقلبم کرده و گاهی تا سرحد جنون مرا رهسپار میکند . به راستی
چنین هنرمندی در کجای این کره‌ی خاکی وجود دارد . هر نمونه از کارش را می
توان قدرمتندترین اثری قلمداد کرد که تا به حال در آن ژانر آفریده شده است
.
برای مردم میخواند و مانند بسیاری فقط شعار نمی دهد و با عملش به همه
ثابت کرده است که تمام وجودش را وقف مردم و موسیقی کرده است . هنرمند سالم
در مملکت ما بسیار کم پیدا می شود و استاد شجریان یکی از آن هنرمندان سالم
است . در این ماه که میگویند ماه استجابت دعاست برایش دعا می کنم که تنش
به ناز طبیان نیازمند مباد . حرارت صدایش را لحظه ای کم سو نکند و تمامی
کسانی که میخواهند تا نوای دلنشینش به گوش ما نرسد نابود گردند. تمام
کسانی که چون شجریان به نفعشان و برای تلویزیونشان نمی خواند و حاضر نیست
صدای پاکش را برای هیچ حکومت و دستگاه دولتی طنین انداز کند او را مانع
رسیدن به اهدافشان می دانند که به کوری چشم آنها او همچنان پرقدرت و با
اطمینان و با جایگاهی والا در عرصه‌ی موسیقی به کار خود ادامه میدهد. هر
یک از آلبومهایش شاهکاری در عرصه‌ی موسیقی اصیل به حساب می‌آید .
